Haberi aynen alıntılıyorum.
Kütüphaneler ve üniversitelerdeki istenmeyen kitapların emekliliklerini nerede geçirdiklerini hiç merak ettiniz mi? İnternet çağında, arşivleme sistemlerinin değişmesiyle birlikte birçok kitap kullanım dışı duruma geliyor.
Her hafta, bu istenmeyen kitaplardan 20.000 tanesi Brewster Kahle’nin geliştirdiği "İnternet Çağındaki Fiziki Arşiv" adlı proje için hazırlanmış konteynırlara ekleniyor. 3 milyon dolarlık bu projenin amacı, her kitabın bir kopyasını, yani yaklaşık olarak 10 milyon kitap toplamak.
Projenin sahibi Kahle: "Asla bir kültürün portresinin ileride nelerden olaşacağını söyleyemezsiniz. Geçmişe sahip çıkmalıyız, yeni bir gelecek oluştururken bile. Eğer İskenderiye Kütüphanesi'ndeki her bir kitabın birer kopyası Çin’e veya Hindistan’a gönderilmiş olsaydı, Aristo’nun diğer çalışmalarına ve Euripides’in elimizde olmayan eserlerine de sahip olurduk" diyor ve ekliyor "Sadece bir yerdeki tek bir kopya yeterli değil."
Siz ne düşünüyorsunuz? Kahle’nin düşüncesi sizce de mantıklı mı yoksa artık bugünün dünyasında bir şeylerin fiziksel kopyasını tutmak gereksiz mi?
Düşündüm de, Kahle çok da haksız değil. Gerçi kitapları neye göre sınıflandırıyor, hangisi 100 yıl sonra değerini koruyacak; bu önemli bir nokta. Ben teknolojiye güvenen biri sayılmam. E-posta çıktı mektup; tablet, ebook vs çıktı kitap bozuldu. Bozulmadı da, kıymetini yitirdi. Metroda bakıyorum, herkesin elinde akıllı telefon var ama çoğu okey, iskambil oynuyor ya da bir takım renkli balonları patlatmaya çalışıyor. Kitap okuıyan pek yok, gazetelerin çoğu da spor gazetesi...
Kitap güzeldir, selüloz iyidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder