3 Nisan 2013 Çarşamba

Hayat tuhaf

Gün sıradan başlamıştı. Ofis, iş-güç, yağmur, arada blog, Facebook... Hatta öğle paydosunda ofise yakın bir parkta, bir avuç arkadaşla buzlu çay, kısır ve kekle yaptığımız küçük  piknik. Sıradan, güzel bir gün sayılabilirdi. Sonra annemin araması ve sesindeki o sıkıntı, üzüntü.

Anladım. Kötü bir haber var, birine bir şey oldu. Çünkü sabah konuşmuştuk ve sesi iyiydi. "N'oldu? Kime ne oldu?" dedim. "Tülay... Tülay halan" deyince, inanamadım! Hiç beklemediğim bir isim duyunca "Ne?! Öldü mü yoksa?!" diye küçük bir çığlık atmışım.  Tüm ofis bana baktı. Evet, dün gece göçüp gitmişti Tülay hala. Pıhtı atması ve...  O kadar işte. Yatıp çekmek istemediğini söylerdi hep. Öyle de olmuş. Pıt diye.

Tülay hala, babamın kuzeni ve emekli tarih öğretmeniydi. Tombuldu. Kahkahası boldu. İzmir'e ilk taşındığımızda, 1988'de, kimseyi tanımazken şehirde; ailecek bize çok yakınlık gösterdiler. Tanımadığımız bir akrabayken, en yakınımız oldular. Yıllarca hep beraber bir sürü güzel gün, bayram, yılbaşı geçirdik. Kedileri sevmezdi bu tonton kadın,  bize geldiklerinde  sarmanımız salonun kapısına çöreklenip oradan Tülay halaya bakar, ama asla yanına gitmezdi. 

Oğlu, o yıllarda yeni yeni dinlemeye başladığım metal gruplarını bana öğreten adamdı; ikinci abim gibiydi. Kordon'da beni koruma içgüdüsüyle yanımda yöremde olurdu. Benzer yerlere giderdik zaten. Eşi ise Karadenizli, dünya tatlısı bir Almanca profesörüydü. Anadolu lisesindeyken Almanca derslerime yardım eder, pratiğim olsun diye benimle Almanca konuşurdu. İğneden bile korkan o koca profesör de, kalpten uykusunda gitti. Pıt diye.

En son, düğünümüzde görüşmüştük Tülay halayla; şen kahkahalarıyla çınlatmıştı yine ortalığı. Bulmaca çözmeye bayılırken, unutkanlaşmaya başlaması içimi sızlatmıştı. Düğünün sonunda eşimin kulağına eğilip "Kızımıza iyi bak" demişti. Şimdi o, rahmetli eşinin yanına gitti. Dilerim huzurludurlar. Geride bir tek oğulları kaldı. Neyse ki o yalnız değil, eşi ve kızı var. Tülay halanın biricik torunu.

Şu an kendimi tuhaf hissediyorum. Yarın cenaze için Yalova'ya gidip son yolculuğunda yanında olacağız. Dedim ya acayip bir gündü diye, ofiste bir de doğumgünü vardı bugün. Pasta kesildi; alkışlar, kahkahalar vs. Düşündüm de bugün doğum günü pastası, yarın cenaze helvası. Hayat tuhaf...

Nur içinde yat Tülay halacığım, şen kahkahaların hep kulağımızda kalacak.



12 yorum:

  1. hayat gerçekten çok garip , mekanı cennet olsun .

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Garip evet, hiçbir şeye şaşırmamayı telkin ediyor belki de bize. Umarım huzurludur gittiği yerde. Teşekkürler...

      Sil
  2. Başın sağolsun canım, hayat işte. Ne zaman ne yapacağı belli olmuyor, huzurla uyusun Tülay hala. Ve o kadar çok kendi halama benzettim ki tipini, o sağ ama bir beyin kanaması sonrası 5 dakika şimdiki anı, yarım saat çocukluğunu yaşıyor. Oysa ne cin kadındı, halan gibi bulmacalar çözer, yaptığı zeki esprilerle gülmekten kırardı hepimizi. Şimdi hâlâ bulmaca çözmeye çabalasa da artık eşya gibi. Onu öyle görmek çok üzüyor, bence halan şanslıymış o duruma düşmeden, çekmeden, çektirmeden gitti. Mekanı Cennet olsun. Sabırlar diliyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ablacım, hayat böyle bir şey hakkaten. Huzurla uyur umarım, eniştemle kavuştular diye düşünmek istiyorum. Halanıza da acil şifalar, çok zor bir durum... İnsan eski halini bilince, bu hali çok ağır geliyor. Doktor "Bu pıhtının atması tamamen kaza gibi, asla önceden tahmin edilemeyecek bir şey." demiş. Ecel, kader... adı her neyse. Evet, pıt diye gitmek istiyordu öyle de oldu. Cts yeğenini nişanlayıp çarşamba göçtü. Perşembe kardeşinde kahvaltı planları yaparken. Çok sağolun sabır dilekleriniz için...

      Sil
  3. Mekanı cennet olsun, böyle hatırlanmak, böyle anlatılmak da herkese kısmet olmaz. Belli ki ne güzel bir insanmış.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Ceren'cim... Şen kahkahasıyla meşhur bir insandı, düğünümüzde rüzgar çıkınca hiç bozuntuya vermeyip masa örtüsüne sarınışı geldi gözümün önüne şimdi. Hiç bozmazdı neşesini. Güzel bir insandı, güzel anılar bıraktı...

      Sil
  4. Başın sağolsun... Çok üzüldüm... Sana ve tüm akrabalarına sabır diliyorum....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Sinem'cim. Şok olduk biz de. Sabır dileklerin için teşekkürler, dostlar sağolsun...

      Sil
  5. başın sağolsun:(((
    Allah rahmet eylesin, ne denebilir ki:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sağol, dostlar sağolsun...
      dilerim huzurludur, denebilecek pek de bir şey yok sanırım...

      Sil