Dalından

Dalından meyve toplamayı çok severim. Toplanmamış, dalında çürümüş ya da yerlere düşmüş dutlarla incirleri filan görünce de içim acır. Bey, ne zaman meyve dolu ağaçlara doğru seyirttiğimi görse "Yav alırım ben sana pazardan, bırak milletin ağacını" diyor. Ama sokağa taşmış o dutlar, incirler; en azından bahçe sınırından taşan dallar kamu malı sayılır. Göz hakkı diye bir şey var, değil mi ama?

Hayalim, meyve ağaçlarıyla dolu bir bahçeli ev. Evin büyük olmasına gerek yok, bahçede ağaçlar olsun yeter. Erik, şeftali, incir... İstediğin gibi topla! Domatesle biberi de şimdiki gibi balkondaki saksı yerine bahçeye eksek; oradan toplayıp çıtır çıtır yesek... 

 

Tatilde Zeynep annelerin bahçesinde erik, üzüm topladım dalından. Mahsul iyiydi :) Aynı akşam bir de kirpi geldi misafirliğe. Altta görebilirsiniz kendisini. Ben hiç bu kadar yakından görmemiştim, çok komik şeymiş. Yakından bakayım dedim, önce tortop oldu; sonra da yan yan bakaraktan pıtır pıtır kaçtı. Kayboldu bahçede...