Bir bisiklet tepesinde, salıncakta, hamakta... hatta küçükken yaptığım gibi yerde, halının üstünde deliksiz bir uyku çeksem... Çocukluğumda oyundan geri kalacağım diye uyumak istemezken, şimdi gün içinde sakin bir köşe bulup kafacağızımı koyup uyumak istiyorum.
Ah o anaokulundaki uyku saatlerinde zorla uyutulmamak için ağlayan ben.. :) Dediğin gibi, büyüdükçe uyku kıymetlendi..
YanıtlaSilBen de o çocuklardandım işte, herkes uyurken gözünü kırpmayan inatçılardan :) Şimdi vakit yok, vakit olsa uyku ha deyince gelmiyor...
Sil