10 Aralık 2015 Perşembe

Hayat bazen


Unutmuşum buranın yolunu. Hayat bambaşka bir rutindeydi son 7-8 aydır. Defne'nin doğumu, büyümesi... heyecan, endişe derken, 6. aydan itibaren zayıflamaya başlaması ve yazın başlayan hastane günleri... O kadar çok şey yaşandı ama, şu an hiçbiri olmamış sanki.
 
Hiçbiri bizim başımızdan geçmemiş gibi. Korkunç bir yaz geçirdik. Şüphe, endişe ve korku doluydu. Yazmayı geçtim, yemek yemeye fırsat bulamadığım için 3 haftada 10 kilo veren ben değildim sanki. Aynada kendini tanıyamayan, güçlü olması gerektiği dışında ne yapacağını bilemeyen ben... Sanki ben o korkunç Cerrahpaşa'da 17 gün kızımla beraber kalmamışım, sürekli kan almak, damar yolu açmak için benim miniğimi kevgire çevirmemişler... Hastane korkusu geldi çocuğa. Haksız değil. Beyaz görmeye tahammülü yok. 

Hele koridorlarında kediler gezen Cerrahpaşa, 3 haftada saçlarımı beyazlattın. Dilerim yolumuz kesişmez bir daha. Ki seni de rezidans yapmak için çürümeye terk edenlere ne diyeyim bilemiyorum, vicdansızlığın bu kadarı. İçiniz çürüsün.

Uzun lafın kısası, Defne'ye kistik fibrozis teşhisi kondu. Anlatması uzun. Besin alerjisi, reflü vb derken 9 aylıkken anlaşıldı ne olduğu. Buna da şükür diyecek hale geldik. Bir sürü test, tetkikler, genetik testler, bilmemne ve nedeni anlaşıldı. Ama beklediğimiz böyle bir şey değildi. Dünya durdu. Uzunca bir süre yanlış teşhistir umuduna sarıldım, değilmiş. Gerçeği inkar etmek, zaman kaybı. Bir an önce devam etmek lazımmış.



Hayatımızı biraz değiştirmemiz, bir sürü şeye dikkat etmemiz gerekiyor artık. Onu bir sürü şeyden korumamız, yazları daha özenli olmamız lazım. Daha önce duymadığım ve araştırdıkça yüreğimi sıkıştıran hastalık, kızımın hayatının tam ortasına geldi oturdu. Benim böğrüme oturan filin hafiften kalkması ise aylarımı aldı. İlk şok halini atlattım sayılır. Şimdi kızıma nasıl sağlıklı bir hayat sağlayabiliriz, nasıl kolaylaşır onun için hayat, nasıl normalleşir; onun telaşı başladı.

Hayat zaten hep telaş. Bir otur kenardan bak kendine, yok olmaz. Arkana bakmadan koşmazsan düşersin. Ama ben iyi şeyler olacağına inanıyorum, hayatımızın parçası olan doktorlarla hastanelere rağmen. Minnak kızımın yüzüne bakınca içim ısınıyor. O benden daha güçlü. 

Sık sık babamı düşünüyorum, özlüyorum. Sonra işe geliyorum, samimi olmayan birçok şeyin içinde kendime minik bir sığınak yapıyorum. Hop, akşam oldu mu her şey kalsın masada, ben kızıma koşayım. Şimdilik bu bana yetiyor. Fazla bir beklentim, hayalim yok. Sağlık en büyük şeymiş hakkaten. Beylik lafların içini kendi yaşadıklarınla doldurman gerekiyormuş bazen.

Şimdilik bu kadar olsun madem. Yine gelirim ben. Yılbaşı da geliyor hem, mutsuz olmak için fazla şıkır şıkır ortalık. İyi şeyler gelsin başımıza. Sorup merak edenlere selam olsun. Kalın sağlıcakla...

22 yorum:

  1. iyi şeyler gelsin başımıza...evet
    Defne kuşu da seni de öpüyorum..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yeni yıldan tek dileğim bu. Çok şey mi istiyorum acaba, sesimi duyurmam gereken merci neresiyse bu yıl yüzüme baksın lütfen. Biz de öpüyoruz seni 😘

      Sil
  2. çok üzüldüm, biliyorum tanımıyoruz birbirimizi ama, böğrümün ortasına ağır bir şey oturdu okuyunca. hepiniz için güzel ve uzun olur umarım hayat.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Çavlan, ben de seni tanıyor gibi hissediyorum çoğu zaman. Babamı kaybettiğimde yazdıkların da yakın hissettirmişti... Ağır şeyleri hafifletmek istiyorum yeni yılda, elimde değil ama uğraşırım en azından. 2016 sakin, temiz ve iyilikle gelsin. Lütfen.

      Sil
  3. Sağlıkla geçsin bundan sonra tüm yıllar.Ne zor günlerdir bilirim,hastanede beklenen günler,haftalar boyunca oğlunu yoğun bakımda bekleyen bir anne olarak.Çok öperim sizi ve Defneyi... Yılların sessiz okuyucusu Mümine

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için Mümine Hanım, size de geçmiş olsun. Sessizliğinizi bozmanıza sevindim. Çocuğunun sağlığı için deli gibi endişelenmeyi, onun üstüne titremeyi daha iyi anlıyorum şimdi. Yüm çocukların sağlıklı ve mutlu olabilmesi dileğiyle. Oğlunuzu öperim, umarım artık sağlığı iyidir. Sevgilerimle...

      Sil
  4. Canım neler yaşamışsın :( Hiç haberim yok ama hata bende arayıp sormadım bir de yüzsüzce bloğa hiç gelmiyorsun diyen yine ben...
    Ya bu hastalığı ben çok iyi biliyorum çünkü bir arkadaşımın iki çocuğunda da var ama maşallah çok sağlıklılar, yaşam kaliteleri aileleri bilinçlendikçe arttı. İlk zamanlar çok zorlandılar, ilaçlar hastaneler vs. Yapabileceğim bir şey var mı? İrtibata geçmek ister misin, Alman kendisi ama İngilizcesi iyidir..
    Defne sana güç veriyor biliyorsun.. Ay çalakalem yazdım, çok ayıpladım kendimi, dur başka türlü ulaşmaya çalışacağım sana..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Estağfurullah Ceren, yüzsüzlük olarak düşünme lütfen. Yakınımdakiler bile haberdar değildi, buralara uğramayınca irtibat koptu biraz. Sorduğun için sağol. İlk zamanlar kabus gibiydi, gerçeği kabullenmek zor oldu. Ne yapacağımızı bilmiyorduk, Defne sağlıklı olsun istiyor ama onu bir fanusa hapsetmekten korkuyorduk.

      Yemesi gerekiyordu ama yemiyordu. Hele su ve tuz kaybettiği ve sürekli serum almak zorunda kaldığı, el ve ayaklarında damar kalmayınca kafasından serum bağladıkları zamanları düşününce hala içim çekiliyor. Herkes geçecek mi diyor, hayır; bununla yaşamayı öğreneceğiz. Bu en zor olan kısımdı. Şimdi hayatı(mız) nasıl olacak?

      Hele internetten ilk öğrendiğimizde okuduklarımız filan mahvetmişti. KF hastası çocukların sağlığı, türüne (2000'e yakın mutasyon var) ve bakımla beslenmesine göre değişiyor.

      O yüzden elimizden geleni yapmamız çok önemli, pes etme/yorulma lüksümüz yok.

      İlgin için teşekkürler, arkadaşınla irtibat kurmak isterim. Tecrübesi bize yol gösterebilir. Defne güçlü evet, o savaşırken benim pes etmeye hakkım yok.

      Sil
  5. Canım çok geçmiş olsun. Defne kuzum maşallah güçlü yaşama şevki olan bir çocuk belli. Hayatta insanın başına geliyor böyle şeyler acayip bir dünyada yaşıyoruz. çok üzücü o minik bedenlerin acıması annelerin yüreklerinin ağırlaşması, ama böyle güçlü olmanız onca yaşanana rağmen pes etmemek harika. Şifalar diliyorum canım. Umarım yeni yıl size çok güzel günler getirir. Tüm o yaşadığınız zor günler umarım yaşayacağınız şahane güzel günlerin yanında ufacık kalır. Defne kuzumu öpüyorum, hep iyi düşün, savaş ve dünyanızı güzelleştirin birlikte.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tuğbacım çok teşekkürler... Son 2 senemi unutmak isterdim; babamın ani kaybı, annemin hastalığı ve en son da doğumuyla hepimizi mutlu eden kızımın hastalığı... Üst üste. Bilmiyorum sınav mı, kader mi, ne. Ama önümüze geleni yaşıyor, kaşığımıza çıkanı yiyoruz değil mi? Güçlü olup üstesinden gelmeye çalışmaktan başka çare yok. Karma varsa eğer, bilmeden ettiğim kötülüklerin cezası bitmiş, iyiliklere geçmişizdir umarım... Yeni yıl iyilikle, şifayla ve mutlulukla gelsin. Ben de öpüyorum. Sevgiler...

      Sil
  6. Aaaaa çok geçmiş olsun verba! Minnoşun telaşına uğramadın buraya, annelik zor iş diye düşünürken okuduklarıma şaşırdım! Çok çok geçmiş olsun. Cerrahpaşa'da ben de bir 20 gün geçirmişliğim var onkolojide. Zor çok zor bir ortam. Umarım yeni yıl size güzel şeyler ve tabi ki önce sağlık getirir. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, zor işmiş hakkaten. Benimki biraz daha zor geçiyor. Ama kızımla birlikte bir sürü şey öğreniyorum; umarım daha iyi olur sağlığı, her şey. Sana da çok geçmiş olsun, orada geçirdiğimiz o günleri, 'Of bir sabah olsa' dediğim geceleri hiç unutmayacağım. Umarım bir daha yaşamayız benzerini. Hiçbirimiz. Yeni yıl hepimize iyilik, sağlık getirsin; güzel şeyler olsun. Sevgiler...

      Sil
  7. Çok çok geçmiş olsun, yaradan şifa versin.

    YanıtlaSil
  8. Çook geçmiş olsun. Cerrahpaşada saçları ağarmış bir anneyim bende. Umarım ne sizin ne bizim bir daha yolumuz düşmez oraya. Allah şifa versin yavrularımıza, bize de güç ve sabır.

    YanıtlaSil
  9. Sağolun, Cerrahpaşa epeyce bir kişi için ömür törpüsü olmuş. Yazık. Hastane o kadar pisti ki, Defne enfeksiyon kaptı orada. Sınra servisi karantinaya aldılar :/ Bir sürü insan çare diye oraya gidiyor ama manzarası güzel diye rezidans ve avm yapacaklar!

    Hastalara şifa, yakınlarına sabır ve güç; haklısınız.

    YanıtlaSil
  10. ne diyceğimi bilemedim...dilerim yeni senede şifa huzur kolaylıklar yuvandan eksik olmaz... O güzel melek için tüm kapılar sana açılsın ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, dilerim sağlıklı ve güzel günler bekliyordur hepimizi. O sağlıklı ve mutlu olsun, bana yeter. Maillerini geç gördüm, o yüzden yanıtlayamadım; kusura bakma.

      Sil
    2. olur mu hiç.. ben üstelemedim :( çekindim seni deşmek istemedim

      Sil
    3. Kahve sözümü unutmadım, yeni yılda karşılıklı höpürdetebilmek dileğiyle ;)

      Sil