Bazen

Bazı günler kedi olmak istiyorum...

Ölüm, çaresiz hastalık gibi kötü haberlere sivri minik kulaklarımı tıkamak, can sıkıcı şeyleri plastik fareler gibi fıtı fıtı halının ya da dolabın altına itelemek, iş yerindeki saçmalıklarla yumak gibi oynayıp camdan aşağı fırlatmak, "Sana bir şey diyeceğim ama üzülme" cümlesini duyunca elektrik süpürgesi çalışmış gibi koşup perdenin arkasına saklanmak, hiçbir şey için endişelenmemek, sevdiğim herkesin mutlu ve sağlıklı olduğunu hissetmek istiyorum bazen... 

Hem belki kedi olunca haberleri de izlemem, ilaç bulamadığını söyleyen kanser hastası kadının cebine para sıkıştıranları görüp kahrolmam, düşünce özgürlüğü kısıtlanıp 10 ay hapse mahkum edilen ünlü piyanistimizi de bilmem. Bilmek, izlemek, okumak can sıkıcı oluyor çünkü bazen. Üzüyor, öfkelendiriyor...

Mamam önümde, suyum yanımda, kumum arkamda; gri gökyüzüne sırtımı dönüp kuyruğumu yamacıma kıvırarak, bütün gün pencere önünde gır gır uyumak istiyorum bazen...

Some days I just want to be a cat. Nap all day and worry about nothing.

Audrey

Çamur yağan İstanbul'dan selamlar efendim...

İki cool canlı birbirine bu kadar mı yakışır...

Audrey Hepburn (Photo by Richard Avedon)

Göç yolları

Kış gelmesin istiyordum ama hava soğuk ve de griye dönmeye başladı İstanbul'da.  Her gün iş çıkışında gökyüzü biraz daha erken kararmaya başlıyor.

Kaynak: Güven Mendi/Facebook

Göç etmeyen kediler istiyorum.

Estetik güz

Yağmur, burada da böyle güzel görün; valla şemsiye kullanmayı beceremeyenleri dövmeyeceğim! Yoksa yağmura değil de İstanbul'a mı seslenmeliydim?

Paris'e özgü mü yani? Burada hiç böyle estetik ve renkli sahneler yaşanmıyor la! Herkesin şemsiyesi ya siyah ya da boktan desenli şeyler zaten. Estetik sıfır! Teyzelerle ablaların da bu kadar şık olduğunu söyleyemeyeceğim. 

Alttaki hanfendi de moda çekiminde gibi. Burberry Winter 2011, Belgrad Ormanı.