Bugün Hıdırellez. Kırmızı keseler içindeki dileklerin hazırlanıp gül dalına asıldığı, sonra da toplandığı gün. Kimi denize atar, kimi cüzdanında saklar. Kimi toprağa çizer, kimi taşlardan şekiller yapar... Şamanizm diye dalga geçenlere inat, ben seviyorum. Neşe geliyor insana.
Bu yıl apartmanın bahçesine ceset gömer gibi gizli-saklı uğraşmaktansa, kırmızı kesemi balkondaki gül dalına asmak daha az riskli geldi.
(Neme lazım, üst katta deli var.) Hızır'la İlyas üşenmez, dört kat çıkar diye düşündüm. Sonrasında saklasam mı yoksa denize mi atsam, karar vereceğim.
Eskiden Ahırkapı Şenlikleri'ne giderdim her Hıdırellez'de, kalabalık olsa da pek eğlenceliydi. İnsan seli ve herkes ağaçlara, duvarlara çaput, dilek kağıdı bağlıyor... Punkçısı metalcisi, herkesin aynı anda deli gibi göbek attığı tek yerdi herhalde! Herkes güzel, herkes çiçek!
Bahar güzelliklerle gelsin, Hızır'la İlyas herkesin dileğini kabul etsin :)
Organik pazardan aldığımız domates fideleri ve balkondaki çiçeklerim, Hıdırellez aşkına umarım sizi yetiştirmeyi becerebilirim!
