7 Mayıs 2013 Salı

Delilerden sen anlarsın konuş onlarla

Mütemadiyen delilerin oturduğu evlerin alt katını kiralıyorum. Bu makus talihim, son iki evdir peşimi bırakmıyor. Eski apartmanda, üst katımda bir teyze vardı. 40'larında. Kızıl saçlı, gözlüklü; entelektüel görünüşlü. Kendisiyle tanışmamız, apartman kapısında karşılaşınca kendisine nazikçe "İyi akşamlar" demem, onun ise suratıma bön bön bakarak "Sizi tanımıyorum!" demesi şeklinde olmuştu. Şahane başlangıç!

Aylarca gece yarıları evin mobilyalarının yerini değiştirmesini, balkonuma saçma sapan şeyler atmasını, bağırmasını, küfretmesini çektikten sonra kiminle kavga ettiğini yan komşu sayesinde öğrendim: Kedisi!  

"Bıktım sendeeeen, Allah seni kahretsiiiin! Defoooool!" diye bağırdığı kişi, kedisiymiş meğer. Kadına ayrı, hayvancağıza ayrı acıdım. Daha sonra apartmanın karşısındaki markettekilerle kavga etti; onlara yumurta, kavanozla salça fırlattı. 

Markettekilerin karşı atağa geçmesi de günlerce balkonumdan kurumuş yumurta, perdelerimden ise domates salçası temizlememle neticelendi. Biri akıllı olsa bari!

Tüm apartmanın, kadının ev sahibinin ardından polise şikayetleri, polisin defalarca gelmesi ancak kadının kapıyı açmaması derken bizden önce taşındı. Ama bir süre kabuslarıma girmeye devam etti. Üzülüyorum bu insanların haline. Ama olmaları gereken yer, tek başlarına yaşayacakları evler mi; emin olamıyorum bazen... 

Kaynak: http://www.pekguzelseyler.blogspot.com/
Bu apartmanda da ev sahibinin kız kardeşi üst katımızda; o da bağırıyor, küfrediyor, son ses müzik dinliyor. Gece yarıları kavgalar, uçuşan mobilyalar, balkonumda ve camların önünde bulduğum çöpler, cama dökülen çaylar ve yemek artıkları gırla... Daha da diyecek bir şeyim yok. Zira yorucu ve sinir bozucu bir şey bu. Çünkü karşınızdaki insanın akıl sağlığı yerinde olmadığı için yapacak bir şeyiniz de yok.

Bir gün ben de delirip üst kata mı uçarım yoksa tası-tarağı toplar, dağda kulübe yapıp oraya mı taşınırım bilemedim. Böyle medeniyet olmaz olsun, bir sürü insan üst üste kutularda dizili. Delisi sinirlisi. Nefret ettim apartman hayatından!

Kaynak: http://www.pekguzelseyler.blogspot.com/

2 yorum:

  1. Ay çok zor, annemlerin üst komşu da sizinkiler gibi sapık manyaktı. Ben evlenene dek her gün tepemde tepindi, şikayet ettiğimde üstüme yürüdü. Ben evlendim gittim, annem artık sesleri çıkmıyor diyor. Neyseki benim üstümde ev sahibimiz oturuyor, sessiz sakin. Çekilir dert değil.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazık, bir yandan üzülüyorsun. Ama sinir hastası olmak işten değil! Bizimki de ev sahibinin kardeşi, o da beter.

      Sil