26 Haziran 2013 Çarşamba

Gidenler...


Mayıs ve Haziran içimizi kıyarak geldi geçiyor. 2013 zaten pek iyi başlamadı. Aile dostları ve halamdan sonra Haziran'da peş peşe iki canı daha kaybettik. 4 gün arayla. İkisi de akciğer kanseriydi.

İkincisiyle tanışma şansım olmadı, eşimin eski iş arkadaşıydı. Çiğdem. 50'sine yakındı ve akciğerleri illete dayanamadı, göçtü gitti. Halamla aynı camiden kalkmış cenazesi, aynı mezarlığa defnedilmiş. Huzur içinde olsun ruhu...

Ama ilki... Benim için çok değerli biriydi. O yüzden içim çok yandı. Pek sevdiğim, kıymetlim İbrahim Amca... 40 yıllık aile dostumuz, (kendi deyimiyle) bir karışlık halimi bilen, 35 yaşına gelmeme rağmen çocukluk lakabım "cimcime"yle bana hitap eden İbrahim Amca. Tok sesli, mavi gözlü amcam. "Evlat" diye seslenirdi anneme, çok severdi hepimizi.

Hastalığı ortaya çıkmadan kısa bir süre önce 50 küsur yıldır keyifle tüttürdüğü sigarasını, her akşam iki tek attığı rakısını bırakıvermişti. Şaşırmıştık, içi almıyormuş meğer... Teşhis kondu, kemoterapi başladı, radyoterapi filan derken teşhisten bir yıl sonra kaybettik. Düğünüme geldiğine, o gün yanımda olduğuna o kadar mutlu olmuştu ki... Biz de öyle. Şimdiden 3 kişi eksildi düğün gecesi fotoğraflarından. Eşimin nikah şahidi Yusuf Abi, halam ve en son da İbrahim Amca... Cenazesine yetişemedik, haberi aldığımız akşamın ertesi günü öğlen Tirebolu'ya; köyüne defnettiler.

Hem kaybına hem de cenazeye yetişemeyişimize çok üzüldüm. Ama hepsinden çok, yoğun bakıma girmeden 1-2 gün önce bile çocuklarına Divan edebiyatından şiirler okuyan, eşiyle şakalaşan o dimdik adamın artık hayatımızda ol(a)mayacağına üzüldüm.

Her konuda bilgisi olan, çok okuyan, merhametli, dürüst, konuştu mu kendini dinleten o hoşsohbet, leb-i derya gibi iyi yürekli adamı artık göremeyecek, onunla artık sohbet edemeyecek olmama üzüldüm... Torunlarını sevemeyeceğine, kendiyle özdeşleşen o iki tek rakısını keyifle içemeyeceğine üzüldüm...

Güzel sanatlar sınavında portresini yazdığım, dolu dolu "evlat" diyen o güzelim adam artık yok. İçimizde koca bir sızı bırakarak göçüp gitti. Nur içinde yatsın, ruhu huzurlu olsun. Cimcime'si onu hiç unutmayacak...

2 yorum:

  1. Başın sağolsun canım. Her giden bizden bir parçayı, çocukluğumuzun, gençliğimizin bir bölümünü alıp gidiyor. Anısı hep yüreğinde kalsın, huzurla uyusun...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler ablacım, dostlar sağolsun... İnsan her ölümde biraz daha eksiliyormuş gerçekten... İbrahim amca, benim çocukluğumun büyük bir kısmını simgeliyordu. Dilerim ruhu huzur içindedir.

      Sil