3 Nisan 2014 Perşembe

Köpeklerin sessizliği

Şimdiye kadar hiç köpeğim olmadı, evde bir köpekle yaşamadım. Ama sokakta gördüğüm her köpeğe sevmek için sırnaşırım, köpekleri de kedileri de çok severim. Nedense hep kedi oldu evimizde. Köpekle yaşamak için bahçeli bir evin olması gerektiğini düşünüyorum ben daha çok. Eve tıkılmasın, koşsun, hoplayıp zıplasın diye... Kediden daha enerjik neticede.

Arabada bırakılan  köpekleri gördüğümde de pek üzülürüm. Sahibinin, anahtarı üstündeyken arabada bıraktığı ve panikle içerde koştururken tüm kapıları yanlışlıkla kilitleyen bir köpeğin haline tanık olmuştum yıllar önce. Panikten mahvolmuştu zavallım. Ve sahibi gelip de onu bir şekilde kurtardığında, suratındaki o "Özür dilerim" bakışı... Oy!

Fotoğrafçı Martin Usborn, arabada yalnız bırakılan köpekleri fotoğraflamış. Kısa bir süre için, çekim icabı orada olsalar da halleri pek iç burkucu... "Beni alacaksınız di mi burdan?" "Huu, ama niye gelmediniz ki hala?" der gibi bakıyorlar. Kıyamam.






6 yorum:

  1. Bu vesileyle aman diyelim, mümkünse arabada köpek bırakmayalım. Bırakmak zorundaysak camı aralık bırakalım, canlar sıcaktan ve havasızlıktan telef olmasın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bırakmayalım tabii, bence bahçeli evimiz yoksa hayvancıkları daracık odalara da hapsetmeyelim. Camı aralık bırakalım, hava alsınlar. Arabanın anahtarını da kontakta bırakmayalım ki hayvan yanlışlıkla kilitlerse kendini helak etmesin :)

      Sil
  2. Resimler çok güzel ama dediğiniz gibi, olmamaları gerekn yerdeler. Yani tek başlarına..
    Bende severim ama korkarım da. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, kalmasınlar arabada, orada burada tek başlarına. N'apacaklarını şaşırıyor zavallıcıklar sonra. Bu fotoğraftakilerin ise poz icabı olduğunu düşünmek istiyorum :)

      Sil
  3. Çok hüzünlüüü

    YanıtlaSil