Böyle kedi gibi bekledik 'iyi' bir şeyler olsun memlekette diye ama, ı-ıh yine olmadı... Tatil dönüşü ilk pazartesi, kendime gelmekle geçecek sanırım. İstanbul'a döndüm, pişmanım; çok sıcak bir de. Kendime bir geleyim, yazarım ordan-burdan. Şimdilik herkese iyi haftalar efenim.
Ne de güzel kedi fotoğrafları. iyi bak kendine bu sıcaklar çok fena ...
YanıtlaSilPek hüzünlüler ama... Dikkat etmeye çalışıyorum. Bülent Ersoy yelpazesi ya da şemsiyesiyle gezmek lazım, günde 2-3 duş bile kesmiyor :(
SilKediciklerin bu pencereden bakma hallerine bayılıyorum. Bizim kedicik de pek seviyor. Öğlenleri yemek yedikten sonra genelde sırf onun için eve gidip pencereyi açıyorum ve onun o huzurlu halini izliyorum. O da beni heyecanla bekliyor biliyorum çünkü kapıyı açar açmaz beni karşılıyor ve pencereye yöneliyor. Önceleri perdemiz yoktu, zaten bir cam var oturma alanımızda, panjurla idare ediyorduk, malum şantiye hali. Ama şimdi evde bulunan bir kumaştan perde yaptık eşimle, kedicik hala alışamadı onun orada asılı durmasına. Dün ilk defa baktım cesaretini toplamış perdenin önüne geçmiş camdan bakıyordu. Ama onun asıl yeri yatak odamızın penceresi. Dışarıda keçi kardeş varken de mırıl mırıl ona laf yetiştiriyor bazen çok gülüyorum. Pencere önü kedisi diyorum bazen..En sevdiğim şey sanırım pencere önündeki kedileri görmek:) Fotoğraflar bir harika....
YanıtlaSilBizimkileri bahçeden görüyorum bazen, pencereden kumrulara bakıyorlar. Camda iki kara siluet... Genelde kuş peşinde camda oldukları için tülle perdeyi aralık bırakıyorum, atlaya atlaya mahvettiler :( Yakalayamayınca söyleniyorlar bir de. İkisi de birer kez uçtu 4. kattan, hala kumru da kumru!
Sil