Fermina Daza ve Mehmet Tez 'in yazılarıyla kendisinden haberdar olduğum Lana Del Rey yani Elizabeth Grant, klipleri ve tipiyle gerçekten 60'larla 70'lerden fırlamış gibi. Hoş bir imaj çalışması. Gerçekten o zamanlarda yaşasa Jim Morrison'la epeyce fındık kırarmış gibi hissettim. Belki de Morrison'ın sevgilisi Pamela'ya benzettiğimden.
Şarkılarını dinlediğimde ise "Video Games" daha seksi geldi. Ne "Blue Jeans"la "Pawn Shop Blues", ne de "Kill Kill"le "Kinda Outta Luck" o ilk şarkıdaki etkiye sahip. Diğerleri bildiğin pop. Sıradan. "You Can Be The Boss" hele, hip hop. Ama "Video Games", daha karanlık bir şeyler barındırıyor sanki içinde. Arkada çan sesleri filan. Acayip. Kendisi kedileri de seviyor galiba, pek hoş. Ama o dudakları Aysun Kayacı misali büzmesin n'olur. Benden abla tavsiyesi.
Özetle ablanın hiçbir şarkısı birbirine benzemiyor, ama tek atımlık barut / tek şarkılık lokum mu, göreceğiz...
 |
| Rolling Stone dergisi, ablaya bu ka yer ayırdığına göre... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder