Bahar ister istemez insanı iyimserliğe itiyor galiba. Ki bu güzel bir şey, haşa, şikayetçi değilim. İşten çıktığım zaman havanın aydınlık olmasını, güneşin yüzümü yalayıp sırtımı okşamasını, ince kıyafetlerle ortalıkta dolanmayı, ağaç dallarındaki tomurcukların çiçeğe dönmesini, sağda solda pırtlamış papatyaları görmeyi seviyorum.
Kardan çamurdan, gamdan kasavetten yıldım zira. İş-miş, hastalık... Ruh yorucu. Başka dert olmasın, sağlık daim olsun da... Bir detoks varsa ruha iyi gelen, kabulüm. İçinde çilek, çikolata varsa memnun olurum.
Gezme-dolanma, bünyeyi doğaya salma zamanı gelmiştir. Araba ya da bisiklet bizi nereye götürürse artık... Dere-tepe, çayır-bayır, deniz kenarı-yayla... Bekleyin da!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder