Biz hala HES'leri, birçok ülkenin artık bırakmaya başladığı nükleer santralleri tartışaduralım (daha doğrusu birileri bizi ikna etmeye uğraşsın), geçmiş ve fotoğraflar kafamıza vura vura bir şeyler anlatmaya çalışıyor. Bazen fotoğraflar olmasa, bazı şeyler hiç yaşanmamış gibi olacak sanki...
Aşağıdaki fotoğraflarda göreceğiniz yer, Pripyat. Ukrayna'nın kuzeyinde, Kiev yakınlarında bir kent. 1970'te Çernobil Nükleer Santrali'nde çalışanlar için kurulmuş. Ama artık bir hayalet şehir. Çünkü Çernobil’in 10 kilometrelik zehir çemberindeki bu 49 bin nüfuslu şehri, patlamadan sonra bir gecede binlerce insan terk etmek zorunda kaldı.
Aşağıdaki fotoğraflarda göreceğiniz yer, Pripyat. Ukrayna'nın kuzeyinde, Kiev yakınlarında bir kent. 1970'te Çernobil Nükleer Santrali'nde çalışanlar için kurulmuş. Ama artık bir hayalet şehir. Çünkü Çernobil’in 10 kilometrelik zehir çemberindeki bu 49 bin nüfuslu şehri, patlamadan sonra bir gecede binlerce insan terk etmek zorunda kaldı.
Geçen günkü Eskiler postunda paylaştığım fotoğrafların çoğu da burada çekilmiş olmalı. Ki bu da, onca eşyanın nasıl kaçarcasına geride bırakıldığını açıklıyor.
20. yüzyılın ilk büyük nükleer patlaması olan Çernobil'de, 26 Nisan 1986 gecesi 01:00’de 4 numaralı reaktörde büyük bir patlama oldu. Patlamanın nedeni, reaktörlerdeki tasarım hataları ve güvenlik sisteminin devre dışı bırakılmasıydı.
Şehir, 30 saatlik çalışma sonucu çevre illerden gelen 20 km uzunluğundaki otobüs konvoyuyla boşaltıldı. Kayıtlara geçtiği kadarıyla 3 milyondan fazla insan bu felaketten zarar gördü. Birçok insan öldü, sakat kaldı; yıllar sonra bile kanser vakaları arttı, sakat doğumlar çoğaldı, tarım alanları kullanılamaz hale geldi.
Bilim adamları, 900 (evet dokuz yüz) yıl daha burada yaşanamayacağını söylüyor. Radyoaktif etkilerinin tümüyle kaybolması için ise 48 bin yıl geçmesi gerektiğinden bahsediliyor.
Ve hala nükleer enerjinin şahaneliğinden, nükleer santral kurma gerekliliğinden bahseden insanlar var ülkemizde. Şaşılacak şey! Paranın her şey olmadığını, paranın temiz hava gibi solunamayacağını, ekmek arasına konup yenilemeyeceğini, temiz su gibi içilemeyeceğini ne zaman anlayacaklar acaba?
Alttaki fotoğraflara, özellikle de çocuklu olanlara daha dikkatli baksalar; cüzdanları yerine belki içlerinde başka bir yer kıpırdanır.
Pripyat'ı ayrıntılı gezmek isterseniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder