24 Kasım 2013 Pazar

Dosta veda

Evde kedilerle yaşadığımdan beri en büyük korkum, onları kaybetmek. "Ya kötü bir hastalığa yakalanırlarsa, ya onlara bir şey olursa?" korkusu hep içimi kemirdi. Biri balkondan, biri camdan düştüğünde aklımı kaçıracak gibi oldum. Neyse ki parmak çıkığı ve ufak sıyrıklarla atlattılar. 

İnsan, evde birlikte yaşadığı hayvanlara gerçekten bağlanıyor. Kapı kapalıysa açmanız için ağlarcasına miyavlayan, eve geldiğinizde sizi uykusundan kalkıp kapıda karşılayan, koltukta boynunuza sarılan, çalışırken bilgisayarla aranıza girip kolunuza kıvrılarak ilgi isteyen hayvanlardan bahsediyorum. Çocuğunuz gibi seviyorsunuz ve onlar da bunu hissediyor. Onlar da sizi seviyor ve bunu belli ediyor çünkü. Üzgünseniz sizi teselli etmek için size her zamankinden daha fazla yakınlık gösteriyor. Hissediyor çünkü. Can...

Amerikalı fotoğrafçı Sarah Ernhart, duygusal bir proje gerçekleştirmiş. Ölüm zamanı yaklaşan evcil hayvanların son anlarını ve sahiplerinin onlarla olan vedalaşmasını fotoğraflamış. Eşimin 10 yaşındaki kedisiyle olan vedalaşmasını hatırlıyorum da, içimiz çıkmıştı ağlamaktan. 

Haberi gördüğüm yerde şöyle yazıyordu: "Evcil hayvan sahibi olan herkes, yıllarca evini ve hayatını paylaştığı bu kadim dostunu kaybedeceği günün korkusuyla yaşar. Kendisi de bir hayvansever olan Amerikalı fotoğrafçı Sarah Ernhart, ölümcül bir hastalığa yakalanan veya çok yaşlandığı için ölüm zamanı yaklaşan evcil hayvanları ve onları son kez kucaklayan sahiplerini görüntüleyerek, bu duygusal karelere imza atıyor."

Çok acıklı bir şey bu vedalaşma anı... Fotoğrafçının sitesindeki daha şahane fotoğraflar için buraya tıklayabilirsiniz.





4 yorum:

  1. içim bir tuhaf oldu .. Ablamın da bir köpeği var ve ben ona acaib bağlıyım ... teyzesinin bir tanesi diye seven biriyim... :)
    ona bir şey olursayı düşünmek bile istemiyorum :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla fotoğraflara bakmak beni de çok fena yaptı... Ben de bizim oğlanlar için anneme "Torunlar da özledi bak, gel" filan diyorum :)

      O kısmı düşünmek bile istemiyoruz ama ne yazık ki karşılaşmak zorunda kalacağız...

      Sil
  2. :( ama benim anlamadığım, bunlar uyutulma öncesi fotolar mı nedir? :( umarım değildir, evet canlarımızın kronik hastalıklarla canı yanmasın ama yine de ben karşıyım hayvanlara uygulanan uyutma denen şeye :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bana uyutulma oncesi gibi fotograflar gibi geldi :( kopuklerin suratinda zaten genelde bir huzun hali var, bir de sahipleriyle vedalasir gibi olunca iyice fena... ben o konuda kararsiz kaliyorum cogu zaman, hayvan cok aci cekiyorsa daha fazla aci cekmesin diye yani... cok zor ama.

      Sil