Cum'a sevinmesi

Oh, sonunda cuma geldi. Bir an hiç gelmeyecek sandım. Hafta sonu, halletmemiz gereken işler dışında belki bir kaçamağa da göz kırpabiliriz, bakalım... Olmadı küveti enine, duşakabini dikine doldurup, suya tuz serperek dalacağım içine.

Anneannem, yazık hemen her akşam arıyor, “Evladım n’apıyorsunuz, halledebiliyor musunuz işleri, biz çok üzülüyoruz size yardım edemiyoruz diye”. Yav ne var üzülecek, elimizden geldiğince yapıyoruz işte. Kendimize göre, yavaş yavaş… Kimseyi yormak da istemiyoruz. İnsanın kendisinin uğraşması daha keyifli hem.

İşyerinde bir sürü bir şey oluyor, kendi işim dışında hiiiiçbir şeyle ilgilenmiyorum. Umrumda da değil zira. Kafamda evle ilgili şeyler oluyor çünkü. Zırvalayan olursa, cevabını alıyor elbet. İşimi yapıyorum, çıkıyorum hop, öbür işler…

Cuma şarkısı The Cure'dan gelsin. Evet, tahmin ettiğiniz gibi.