9 Nisan 2012 Pazartesi

Meral Okay...

Burgaz Ada'lı, Bebek'li, mimozalı, dost muhabbetli ve güneşli güzelim hafta sonundan sonra bu sabah soğuk ve yağmur geri geldi İstanbul'a. İç karartıcı...

Sonra Meral Okay'ın ölüm haberi... Çok üzüldüm, fena oldum. Daha geçen gün Yaman Okay için yazdıklarını alıntılamıştım blogda. Bu kanser nasıl bir illet ki, pençesine aldığı neredeyse kimseyi vermiyor geri... Eritip bitiriyor hepsini. Saatlerdir boş  boş bakıyorum ekrana. O kadar çok kanser hastası haberi duyuyorum ki bu ara... 

Ne yiyor, ne içiyor, ne soluyorsak; her ailede bir kanser vakası var artık neredeyse... Çok korkunç. İnsan bir tane daha kötü haber duyunca, tüyleri ürperiyor artık... En yakınımda duyduklarımdan bir tanesi de, annemin teyzesi. O hastalığın adını bile anmak istemezken, sıçramayı sürdürdü hastalık ve şimdi tedavisi başladı. 77 yaşında olduğu ve kemoterapi onu çok sarsacağı için hapla tedaviye başlandı. Ve ben onu teselli etmekte zorlanıyorum. "Ah o hastalık" diyor, "Ölmek bir şey değil, ızdırap çekmeyeyim" diyor, başka bir şey demiyor... Çok zor... Söyleyecek bir söz, yüreğine su serpecek bir kelime bulmak; gerçekten zor... Sonra arkadaşımın teyzesi, o da cuma akşamı göçüp gitti. İnsan düşünmek istemiyor; düşünmezse geçermiş, olmazmış sanıyor... Ama hep yanımızda maalesef bu illet.

Meral Okay, yetenekli, üretken, başarılı, dolu dolu biriydi. Güçlü, dirayetliydi. Dostları çoktu, seviliyordu... "Koca çınar" diyorlardı onun için. Onlar da kıymetlilerini yitirdi. Adı Bende Saklı”, “Masum Değiliz”, “Helal Ettim Hakkımı” ve “Yine mi Çiçek” gibi ünlü Sezen Aksu şarkılarını üreten kişiydi Meral Okay. "Yeditepe İstanbul", "İkinci Bahar" gibi sevdiğim birçok dizinin yaratıcısıydı... Senarist, oyuncu, şarkı sözü yazarıydı.. Ölümü büyük kayıp.

Her ölüm erken ölüm. Elbette hakkında çok şey yazılıp söylenecek... Tek teselli; sevgilisi, kıymetlisi Yaman Okay'a kavuşması olabilir mi? Dediği gibi "Herhalde bir yerlerde karşılaşırız diye umut ediyorum. Karşılaşmazsak büyük haksızlık!" Dilerim karşılaşırlar. Nur içinde yatsınlar, ruhları birlikte huzur bulmuştur umarım...



Tüm yitip gitmişlere, hayatımıza dokunup geçmişlere gelsin bu şarkı o halde. Pek sevdiğim, Kurtuluş'taki Despina'nın Yeri'ne gidemesem de ne zamandır; ilk fırsatta asmanın altında olacağımdır yine...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder