"Küçük Prens" kitabını pek severim. Asla çocuk kitabı olduğunu düşünmedim. Bunca yıl sonra bile. Ortaokuldayken neredeyse dayakla (abartı değil, edebiyat hocamız sağolsun) okumuştuk bu kitabı. Blogda da bahsetmiştim galiba, hah evet, tam da burada.
Benim için çok anısı olan bir kitap. Bugün bile ne zaman açıp okusam, gözlerim dolar; hala naif ve acıklı bulurum. Alttaki çapulcu halini de pek beğendim. O zaman yine aynı satırlarla bitireyim:
“Aslında ben sana bir sürü yıldız değil de, kahkaha atabilen bir sürü zil vermiş gibi oldum.”
Kahkahalar eksik olmasın hayattan...
çocukken okunmaya başlayan, her daim başucu
YanıtlaSilolan bir kitap:)
Arada açıp okumalı bence. Birkaç tane alıp dağıtmıştım, yine kitaplığımda vardır :)
Silgerçekten çok güzel bir kitaptı, her çocuğun okuması gereken. Çapulcu hali çok cool olmuş:)))
YanıtlaSilHaklısın, her çocuk okumalı. Yetişkin de!
SilÇapulcu prens, aç-kapa parktan iyi günler diler :)