Büyük/kurumsal şirketlerde çalışma (şansı bulanlar / kısmetsizliğini yaşayanlar) bilirler, bu işyerlerindeki her bok, cc ve bcc ile iletilir. Mail trafiği ya da mail savaşları… Zamanında
Tüm yöneticilerine durumu bildirmezse ölecek hastalığı olan ispiyoncular ile Allaaam ben demiştim ama bak o yapmamııış’çılar kol kola girer böyle yerlerde. Söz uçup yazı kalacağından, bunlar kazımak isteyerek işin bokunu çıkarır, bütün şirketi cc’ye koyarak 20-30 mail yazabilirler peş peşe.
Zira o deli (!) yoğunluklarında, dünyayı kurtarma savaşları esnasında nasıl oluyorsa bu dijital laf sokma silsilesine fırsat bulabilirler. Ortalığı karıştırıp sinirleri zıplattıktan sonra “Ok, bence sorun yok” yazarlar mesela. Ay ne cicisin sen öyle! Ya da bol cc’li ayarı yiyip sonra sadece size mail atıp "Ama öyle değil de böyleydi, şöyle oldu yan yattı çamura battı" diye bık bık gıdaklamaya devam edebilirler.
Gelip iki dakika yanına söylese ya da masa telefonundan arasa çözülecek mevzu ama, yook olmaaaz, o zaman tadı çıkmaz ki. Çünkü işin zevki, ismini bile bilmediğin adamların isimlerini cc’de görerek ağız dalaşına dahil edilmek, akabinde reply all ile bu zılgıt rüzgarına kapılıp ayarın alasını topuna vermektir. OK olsun, smiley olsun o son söz, mutlaka onlar tarafından edilmelidir. Uykuları kaçar yoksa. "La bi git, işim gücüm var" tuşu olsa, direkt basacağım. Zilyon tane ibiş cc’de misal, bir açılacak mail; koca bir NAH işareti. Ömrümü yediniz la cc bokları, la bi gidin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder