Dün öğleden sonra izinliydim, halletmem gereken işler vardı, doktor kontrolleri vs. Doktorun teşhisi kendimi futbolcu gibi hissettirdi gerçi. Neyse...
Sonra Cadde'deki işlerimi halledeyim dedim. Sokakta gölge bir yer bulmak imkansız olduğundan, elimdeki buz gibi suyun yarısını içip yarısını avcumdan kafama dökmek suretiyle güneş çarpmadan eve dönebildim. Bir sürü kokoş haminne gördüm, o sıcakta şık şıkırdım dolanıyorlardı.
Mado ise işin pratik çözümünü bulmuş. Dondurma yemek için oturdum, tepedeki tentenin içine yerleştirdikleri minik bir sistem, arada soğuk su buharı püskürtüyor; pek nefis.
Gece, çoğunu şu an hatırlamadığım enteresan rüyalar gördüm. Düşündüm sonra, ben'den biz'e yumuşak bir şekilde geçiyoruz. Bu hoşuma gitti. Çoğu insanın çıldırdığı, birbirini yediği, tuhaf hesapların peşine düştüğü evliliğe hazırlık kısmını hasarsız atlatmanın başka formülü yok. "Ben" değil "biz" diye düşünmek ve soğukkanlı, sakin davranarak birbirine kenetlenmek... Her şeyi keyifli hale getirmeye çalışmak. Yapılacak şey bu. Aksi, her şeyi içinden çıkılmaz hale getirir yoksa.
Hazırlık mı? Biz kendimiz için yapıyoruz hepsini, etraftakiler için değil. Bunu fark etmek, kafadan bir rahatlama sağlıyor zaten. Nikahtı, düğündü, taşınma telaşıydı bitince... baş başa kalacağız. O yüzden bizim mutlu olacağımız şekilde yapmalıyız her şeyi. Aileler ve birbirimiz dahil, kimseyi kırıp incitmeden... Ve kendimi böyle bir süreçte bulacağım hiç aklıma gelmezdi ama, eğleceliymiş de be. Fermina Daza hanım, "Buralar boy ha, gelin :)" demişti dergide, e hadi bakalım...
Gelin gelin, güzel buralar :) Geçen sene yaşadım yazdıklarını, hiç Bridezilla'ya dönüşmeden, kaçtık biz bir ıssız adada evlendik, sonra geldik aile ve dostlarla bir daha kutladık. Gelinlikti, pabuçtu, konuk listesiydi, şekerdi, hiçbiri sorun olmadı.. Olacak gibi olduğu anda "hiho nasılsa ben hayalimdeki gibi evlendim kiii" diyorsun, geçiyor :) Eğer tüm bu hazırlıklara oyun gibi bakıyorsan, arada sevgilinle el ele bir durup gülebiliyorsan, evlenince de aynı ritm devam ediyor ve evlilik güzel birşey.. Ama ne yazık ki herkes beceremiyor, çok ciddiye alıp buhranlar geçirenler oluyor, o zaman evlilik de "kurum" oluyor.. Kolay gelsin!
YanıtlaSilGeliyoruz, az kaldı :) Bridezilla, bu tabiri beğendim. En güzelini yapmışsınız. Biz ıssız adaya kaçamıyoruz ama, elimizden geldiğince "kendi dilediğimiz gibi" yapmaya çalışıyoruz. Arada durup "Hihihi, biz evleniyoruz di mi?" deyip gülebiliyoruz :) Her şeye bir oyun ya da eğlence gibi bakabilmek en güzeli, birlikte yaşayacağın evi istediğin gibi döşemek filan güzel şeyler aslında. Müessese? Yoo dostum yoo :) İyi dileklerin için çok teşekkürler!
YanıtlaSil