26 Temmuz 2012 Perşembe

İyi ki doğdun abii



Bugün abimin doğum günü. Canım çilli kuzum, 40’ını dolduruyor. Hayatımda çok önemli biridir abim benim için. Ben doğduğumda kıskanıp kendini teyzeme kundaklattırsa da, “O orada uyusun, ben okula gideyim” dese de, bana limon yedirip objektife hain hain sırıtsa da, küçükken kedi köpek gibi didişsek de, abim her sıkışık anımda imdadıma yetişti. Anne terliği ve yaramaz çocukların sataşmaları dahil, beni bir sürü şeyden korudu :)

Büyüyünce yine her sıkıştığımda, uzaklarda da olsa yanımdaydı. Üniversite zamanı param mı bitti, ben daha istemeden, hissetmiş gibi “Kuzu hesabına şu kadar yatırdım” diye arardı. O uzaklardayken mektuplaşırdık. Saklamış o mektupları meğer, duygulandım. Arada eski fotoğraflarımıza baktığında da o duygulanıp arar bazen. "Küçük cimcime büyüdü de evlendi mi" diye.


Bana desteğini hep hissettim. Eli hep üzerimdeydi. Hala da telefonda olsun sesini duymak bana iyi gelir. Sonra bir ara büyüdüm ben. Aşık oldum, evleneceğim adamı onunla tanıştırmak için İzmir’e götürdüm. O da aldı bizi Alaçatı’ya götürdü, gezdirdi; rezervasyon yaptırdığı şık bir restoranda ağırladı müstakbel eniştesini. Sohbet ettiler. Baktım kaynaştılar, sevdiler birbirlerini; sevindim, mutlu oldum. Sonra nişan zamanı her şeye koşturdu, misafirleri karşıladı, onları her yere taşıdı.

Düğünde de… Gelin çiçeğiydi, mekanın süslenmesiydi, konukların karşılanmasıydı; her şeyle ilgilendi. Ne zaman gelse, başımın üstündedir yeri. Kedilere alerjisi olduğu ortaya çıktı yıllar sonra, yine de oğlanları hapşır-tıksır mıncırmaktan geri durmadı. Kedi sever, çocuk sever...
Güvenilir, dürüst, yol yordam bilir biridir benim abim. Titizdir, temizdir, dikkatlidir, zevklidir. Haldur huldur şeylerden, dangıl dungul insanlardan haz etmez, adam gibi adamdır. Yıllardır uzaklardaydı. Rusya, Ukrayna… Şimdi yine oralarda. Ama yakında gelecek. Doğum gününü geldiğinde daha güzel kutlayacağız.
İyi ki doğmuş. Yoksa ben yalnız ve mutsuz bir çocukluk yaşardım. Buradan da ona mutlu, sağlıklı, hayallerini gerçekleştireceği umut dolu yıllar diliyorum. Karşına seni sevecek, kıymet bilen insanlar çıksın istiyorum.

Seni çok seviyorum abi, öpüp sarılıyorum. Özledim be ya…

2 yorum:

  1. simdi bir vakit yaratip acinca ilk bu yaziyla karsilastim... bizim de ablamla 8 yas var aramizda ama o yas farki belli bi yerden sonra sifirlanip zaman zaman da yer degistiriyor sanirim... iyi ki varlar gercekten :)

    iyi ki dogdun abisi (:

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. okuduğun ilk yazı, yazdığım son yazı haliyle :)

      evet, eskiden 6-8 yaş kocaman bir şeyken, 20'lerde sıfırlanıyor o fark. arkadaşlık da ekleniyor kardeşliğe. güvenebilmek güzel bir şey abilere ablalara.

      iyi ki varlar, iyi ki kardeşleriyiz :)

      teşekkürler.iyi ki doğdu gerçekten, iyi ki abim oldu...

      Sil