İlk ilkokul öğretmenim, benim için çok değerli bir insandır. Yıllar sonra bunu daha iyi anlıyorum. İlk diyorum, çünkü 3 ayrı okulda tamamladım ben ilkokulu. 1-2-3. sınıf Bursa, 4. sınıf Afyon, 5. sınıf İzmir... Üstüne iki tane daha ilkokul öğretmenim ve hazırlık, ortaokul ile liseyi de kapsayan anadolu lisesinde bir sürü öğretmenim oldu. Ama ilk gözağrım, kendisidir.
İşte bu ilk ilkokul öğretmenim benim tüm haylazlıklarımı çekti, çok konuştuğumdan kelli adımın Ağustos Böceği'ne çıkmasına aldırmaksızın beni iyi yetiştirmek için uğraştı. Nakış işler gibi hem de.
Ödevimi yapmadığım zamanlarda uydurduğum hikayelerden hayal gücümü, yazdığım kompozisyonlarda anlattığım insanlardan gözlem gücümü tartmış meğer. Annem de kendisini hala minnetle anımsar. Veli toplantılarda şikayet vs dışında, çouğun yeteneğine göre yönlendirme yapabilen ender öğretmenlerdendi kendisi.
İlkokulda sırada değil, küme usulü çalışabilmemiz için büyük masalarda 6'lı 8'li otururduk. Kümeleri arada karıştırırdı ki, sınıftaki tüm çocuklar kaynaşsın... Hayal ve gözlem gücümün gelişmesi için çabaladı, yetenekli olduğumu düşündüğü için ileride yazıyla ilgili bir iş yapmamı öğütledi hep.
Adını da, emeklerini unutmadım hiç. Diplomamı onun elinden almak isterdim ama, olmadı. Kendisini 27 yıl sonra bugün Facebook'ta buldum, torunlarıyla sağlıklı ve mutlu görünüyordu; duygulandım, pek sevindim.
Zorlu şartlarda görev yapan, geçim derdiyle uğraşan ama bir insan yetiştirmenin önemini hiç unutmayan, vicdanlı tüm öğretmenlerimizin Öğretmenler Günü kutlu olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder