İyi kitap ilk cümlesinden bellidir

Bu aralar gece uyumadan az önce, metroda, vapurda filan kitap okuyabiliyorum. Yeterli değil evet, ama zaman yaratmakta zorlanıyorum. Sonra okuduğum kitapları düşündüm. Onları neye göre seçtiğimi. Yazarı, konusu? Bazısı sonunu okur kitapçıda karıştırırken, bense ilk cümlesine ve kapağına bakarım çoğunlukla. 

Sabitfikir, okurlarının desteğiyle, stylist.co.uk sitesinin seçtiği edebiyatın en iyi 100 giriş cümlesini tek tek yazmaya başlamış. Kendiminkileri düşündüm bir an, ha deyince aklına gelmiyor insanın. Sabitfikir'inkilerden başlayayım, aklıma gelir yavaş yavaş. Sizinkiler ne ola ki?

Tolstoy'dan Salinger'a, Plath'ten Kafka'ya... Listenin tamamına şuradan ulaşabilirsiniz. Ben kendi sevdiklerimin bazılarını aldım aşağıya. Bazı kitapların cümlelerini yazmadıkları listeye İncil'i de eklemişler ama, olsun.

Chuck Palahniuk Tıkanma

"Eğer bunu okumaya niyetliyseniz vazgeçin. Birkaç sayfa okuduktan sonra, burada olmak istemeyeceksiniz. Bu yüzden unutun gitsin. Gidin buradan. Hala tek parçayken hemen kaçın." (Funda Uncu'nun çevirisiyle)

J.D. Salinger Çavdar Tarlasında Çocuklar

"Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o David Copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum. Her şeyden önce, ben bu zımbırtılardan sıkılıyorum. Sonra, onlarla ilgili en ufak bir söz etsem, bizimkilere inmeler iner." (Coşkun Yerli'nin çevirisiyle)

Sylvia Plath Sırça Fanus

"Rosenberleri elektrikli sandalyede idam ettikleri yaz; garip, boğucu bir yazdı ve ben New York'ta ne aradığımı bilmiyordum." (Handan Saraç'ın çevirisiyle)

Franz Kafka Dönüşüm

“Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.”

Leo Tolstoy Anna Karenina

"Mutlu aileler birbirlerine benzerler. Her mutsuz aileninse kendine özgü bir mutsuzluğu vardır." (Ergin Altay'ın çevirisiyle)

Gabriel Garcia Marquez Kolera Günlerinde Aşk

"Kaçınılmaz bir şeydi: Acıbadem kokusu ona mutsuz aşkların yazgısını anımsatırdı hep. Doktor Juvenal Urbino, yıllardır kendisi için önemini yitirmiş bir olayla ilgilenmek üzere koşup geldiği, hâlâ alaca ışığa gömülü odaya girdiği an ayrımına vardı bunun. Antilli göçmen, harp malulü, çocuk fotoğrafçısı, satrançta en yufka yürekli rakibi, bir altın siyanürüyle belleğin işkencelerinden kurtarmıştı kendini." (Şadan Karadeniz'in çevirisiyle)

JM Barrie Peter Pan ve Wendy

Biri dışında, bütün çocuklar büyür ve büyüyeceklerini erken yaşta öğrenirler. Wendy de şöyle öğrendi: İki yaşındayken, bir gün bahçede oynuyordu. Bir çiçek daha koparıp, bu çiçekle annesine koştu. Sanırım küçük kız pek sevimli görünüyordu ki, Bayan Darling elini göğsüne koyup, 'Ah, keşke hep böyle kalabilsen!' diye haykırdı. Bu konuda aralarında geçen konuşmanın hepsi buydu, ama Wendy bundan böyle büyük zorunda olduğunu öğrenmişti. Bunu iki yaşına girdikten sonra anlarsınız hep. İki yaş, sonun başlangıcıdır." (Betül Avunç'un çevirisiyle)

İyi kitaplar olsun hep hayatımızda. Bir de onları okuyacak zaman...