Gıcık pazartesi

Öyle bir pazartesi ki, kendimi alttaki resimdeki gibi hissediyorum. Ama eşeğin mi yoksa kardanadamın mı yerindeyim, onu daha tam kestiremedim. Burnu kaptırdım, o kesin. Ama bir eşeklik de söz konusu sanki hafiften...

Kaynak: Haysev

Şahane (!) bir hafta olacağı belliydi ama, bu kadar da insafsızlık olmaz ki... Dörtken tek editöre düştük. Şöyle ki; biri çıkarıldı, biri ayrıldı, biri yurtdışı tatiline gitti. Kalanı da (bu durumda ben oluyorum) "Huni bana huni bana!" dedi.

Ayrıca öğle yemeği saatine konan ve saat 4'e kadar süren, bitmeyen toplantılardan da nefret ediyorum. Yöneticiler tercih ediyor olabilir ama serumla beslenme, sevdiğim bir yeme türü değil. Bu şekilde çalışılmaz, insaf!

Neyse, sayısalla piyangoya devam edeyim ben, böyle olmayacak bu. Eve gidebilirsem eğer, pazar gazetelerinin kalan eklerini okurum belki. Merak ettim, Ayşe Arman herrr yeni kitabı çıktığında Elif Şafak'la sayfalarrrca röportaj yapmaktan bıkmadı mı? Hayır, ben bıktım ve okumadan geçiyorum; gına geldi. Ayh! Merak eden varsa, röportajın linki şurada. Başlığı bile iç kıyıcı. Her kitap için ayrı imaj saçmalığına hiç girmeyeyim, son beyin hücrelerim lazım daha bana; zira ofiste akşam uzun.