Adaptation

Ofiste olmak, 10 gün tatilden sonra bir tuhaf geldi. Hangi işlerle uğraşıyordum ben en son, ne yapıyordum; kafamı toplayamadım. Sanki yıllarca ara vermişim gibi. Acayip.

Bütün gece yağmur yağdı, camdaki ses kulağımdaydı hep. Sabah uyanınca aynaya bakakaldım bir süre. Yorgun da sayılmam ama, bir yabancı geldi suratım. Niye ki? Bilmiyorum. Oğlanların mamasını suyunu tazeledim otomatik hareketlerle. Uykum var galiba hala.

Ofiste de herkes bezgin. Konuşası yok kimsenin. Alık balıklar gibiyiz. Sabah biriken yüzlerce maili sildim. Sabah yolumu şaşırıp da geldim sanki buraya. Sesler, uğultular.... Başım da ağrıyor bu havasızlıktan. Adapte olamadım bugüne bir türlü. Dur bakalım...