Süslü kapılar ne güzel

Yeni yıl neredeyse geldi, ama bir türlü o ruh haline giremediğimi fark ettim. Noel ruhu değil kastettiğim, seviyorum işte ortalığın böyle renklenmesini... Minik ve canlı ardıcımız yılbaşı ağacı görevine hazır. Pencerenin önünde bekliyor. Geçen seneden renkli süslerle ışıklarımız da ortalığa çıktı. İş, sadece güzel bir yemek hazırlamaya ve minik hediyelere kaldı. Tarifleri araştırmalı. Geçen seneki gibi kestaneli pilav istiyorum!

Mevzu da nereden açıldı... Dün akşam yorgun argın eve dönüyordum. Resmen ayaklarımı sürüyerek... Bizim apartmana yaklaşınca bir renklilik, bir hareketlilik fark ettim. Heyecanlandım. "Orası bizim apartman mı yoksa? Yoksa?" derken, bahçe kapısının önüne geldim. Demir bahçe kapısının üstü renkli ışıklarla süslenmiş, yanıp sönüyorlar. Bahçedeki çam ağacının üstü ve apartman kapısı da öyle. O kadar hoşuma gitti ki, çöpü almaya gelen apartman görevlisine "Selahattin Abi, ne güzel olmuş ışıklar yav!" dedim; pek hoşuna gitti, güldü.

Fotoğraflarını bir müsaitte çekeyim de koyayım. İçim Milka sincabı gibi mutluluk kalpleriyle doldu, ehehe.