Bu seferki de güzeldi, fena değildi. Ama daha iyi olabilirdi. Zira bu seferkinde sevmediğim, Babylon'un ses düzeniydi. Gitarla davul, akabinde Finn'in vokali kulaklarımızla beynimizde patladı. Bildiğin sağırdık çıktığımızda, kulağımızda "zın zın" sesler... Yazık, davulcunun da doğum günüymüş, ama garibim "Davulun sesini kısın" diye el kol etmekten helak oldu, unutmaz artık bu doğum gününü. Bir pasta bile kesmediler hem, ayıp.
Kulaklara tecavüzü kınıyorum!
Neyse, aylağın vizöründen hisli oğlan Finn'e bakalım biraz:
Yine bekleriz... Eh, başlayalım The Veils dinlemeye bu Salı gününde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder