Hava açık, ama pek açık hissetmiyorum kendimi pazartesi pazartesi... Mor oje-mor kazakla fular, ergen modeli... Pazar günü de geçiverdi çabucak. Önce arkadaşımın doğum günü için Maria'nın Bahçesi'nde kahvaltı. Akşama kadar kalabilir orada insan. Bu ka çok şey yenir mi kahvaltıda? Yenmez. O ka çok tatlı konur mu bir masaya? Konmaz. Akşamüstü de beyin arkadaşlarıyla kahve. Hava çivi gibi, yine de Cadde tıklım tıklım. Daha da akşam Behzat Ç. ve uyku...
Okuduğum kitaptan mıdır nedir, bir kırıklık hissediyorum. Kırgın bir hal. Bilemedim. Bu kötü tarihler (19 Ocak, 24 Ocak) peşpeşe geldikçe, insan kendini iyi hissetmekte zorlanıyor. Umudu kırılıyor. Geçen kış yetiştirmek için debelendiğim sümbüller biraz olsun çare olur mu bu hale? Olabilir. Çiçek yetiştirmekte pek başarılı sayılmam. Evde bir tane minik bir ardıç var, sanırım o da isyan halinde bu ara. Kurusam mı kurumasam mı... Ama şöyle mor saksılarında mor sümbüller olsa yine, mis gibi koksa fena mı olur? Olmaz. İyi gelir insana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder