Binalar

Cumartesi gecesi etkinliği Borusan Müzik'te, Gunnar Halle ile beraber çalan 123'ün konseriydi. Fıccın'da mantı ve çerkeztavuğu yiyerek hazırlandığımız konserden, müziklerini sevsem de bu kadar iyi bir performans beklemiyordum ne yalan söyleyeyim... Konser sonrası koşturduğumuz Jadore ise çikolatalı tatlı haneme yıldızlı pekiyiyle eklendi. Çikolata cenneti.

123'ün şarkılarını, nefis sesli insan Dilara Sakpınar'ın sahnedeki eğlenceli hallerini pek beğendik. İlhan Erşahin'in yeğeni, orkestra şefi bir babanın (Ender Sakpınar) kızı olunca insan, böyle şahane sesli ve cool olabiliyormuş demek. İmreniyor insan doğrusu. Grubun geri kalanına da haksızlık etmeyelim ayıptır, hepsi iyiydi. Ama solist ön plandadır hep, yapacak bir şey yok.

Dilara Sakpınar'ın bir de oyuncaklı elbisesi vardı. Göğüsten kuşakla sarılı, kısa, siyah ve güzel bir elbise. Konserin ortasında arkada fiyonk olan kuşağı açıp ce-ee yapınca, elbisenin göğüs kısmındaki kırmızı dudak ortaya açıktı. Aslı Filinta tasarımıymış. Beğendik. Konserdeki tek falso, en öndeki masalarda Türk Sanat Musikisi dinler bir edayla oturan suratsız ve de donuk insanlardı. Dilara ne kadar uğraşsa da, beton dökülmüş arkadaşları hareketlendiremedi. Biz üst katta ayakta pek eğlendik halbuki.