Vee artık zamanıdır

Sonunda! Aile ve dostlarla buluşmak üzere İzmir'e gitme vakti  geldi.

Yaşanan birçok şey; İstanbul'da, Ankara'da, Uludere'de, Türkiye'de olanlar içimde birikip katılaşmaya başladı ne zamandır. Gazete okumak, televizyonda olanları(n bir kısmını bile) izlemek içime dert oldu. Gidişat hayli karanlık ve can sıkıcı. Ama böyle gitmeyecek; bazı şeyleri ezip yok etmek, bazı şeyleri yok sayıp bu derece fütursuzlaşmak o kadar da kolay değil. Güzel günler göreceğiz hep birlikte... İnanmak istiyorum buna.

Kısacık bir süreliğine şehir değiştirince bunlar da değişecek mi peki, hayır. Ama pes etmeyen, direnen insanları görmek; yaratılmaya çalışılan korku imparatorluğunun da bir gün yıkılacağına dair kocaman bir umut...

Ben bir süre annemle babamın yanında olacağım için mutluyum o kadar. Özlemiştim...