Kibar hanım

Dün akşam sonunda Saçaklaanım'la buluşabildik. Obi ile Yoda kendisiyle tanışmak için sabırsızlanıyordu. Epeyce sohbet-muhabbet derken, nasıl olduğunu anlamadan geceyi bulduk. Bana kalsa yatağını hazırlar, kahvaltısını ettirip öyle yollardım ama arkadaşı bekliyormuş. Pek sevindim kendisiyle bizzat tanıştığıma, bir dahaki sefer daha uzun görüşürüz umarım. Rövanş pek yakında İzmir'de :)

Gece Saçaklı Hanım'ı minibüse bindirip eve dönerken, tek gözü kör bir tekir hanım takıldı peşime pıtır pıtır. Issız sokakta eve yalnız dönmekten korkacağımı düşündü herhalde, bizim apartmana kadar hoplaya zıplaya eşlik etti bana. Durdum sonra merdivenlerde, o da durdu. Mırıldadı. 

Bir telefonla bey evden mama getirdi, sonra da bir tas su... Bıraktım bahçeye, biraz yedi kibar kibar. Kucağıma atladı, sevdim biraz; vedalaştık. Nasıl tatlı bir hanımdın sen kibar tekir... Sabah baktım, mamanın da suyun da çoğu duruyor; kendi yok ortalıkta. Kıyamam yav...

Alttakinin sol gözü olmayan, tatlı bir benzeriydi kendisi. (Bkz. temsili resim) Yirim.

ı