7 Nisan 2010 Çarşamba

Adios aylakos

1 saat sonra İzmir'e yolculuk... Heyecanlı gibiyim esteban. Evi toparladım, yorgun düştüm. Çantamı da birazdan hazırlarım, o en sona kaldı. Çok fazla bir şey taşımaya gerek yok. Yanıma kitabımı da alayım, yol geçmez yoksa. Evet, biraz tebdil-i mekan eyleyelim bakalım. Akabinde aile saadeti.  İyi haberlerin devamı gelecek mi görelim... Baştan fazla heyecanlanmak iyi değildir. Olsun da hele... Ne derim hep; ne ka büyük hayal, o ka büyük hayal kırıklığı... Haydi hoşçakal İstanbul; bekle beni, döneceğim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder